Wnętrze

Miałeś może taki moment, przed lustrem zauważyłeś pierwszy siwy włos. Na chwilę przerwałeś a potem pośpiesznie czesałeś się dalej. Udawałeś, że nic ale jednak trochę Cię to dotknęło. Przypominasz sobie może jakiś inny moment, w którym uświadomiłeś sobie, że to już koniec, dalej już nie zajdziesz utkwiłeś w miejscu. W jednym monecie zdałeś sobie sprawę z fakty, że nadszedł koniec młodzieńczych marzeń już więcej nie uda Ci się spełnić. To, co zrealizowałeś, wcale nie przypomina dawnych marzeń. Małżeństwo jest wybitnie prozaiczne i strasznie długie, zupełnie nie takie, jak się spodziewałeś; złudzenia rozwiały się, a sporty, gry i zainteresowania mają nieprzyjemny posmak bezsensowności i nudy. Idealna mieszanka tytoniu nie istnieje; każde arcydzieło literatury przypomina poprzednie; a wszystkie dni, jakie jeszcze nadejdą, będą takie same jak dzisiejszy, aż w końcu umrzesz. I w nagłym przebłysku rozumiesz, o co chodzi w tych wszystkich długich rozważaniach, czy żyć jest warto czy nie. Ale nic nie można zrobić, jak tylko stanąć przed tą szarą, monotonną przyszłością i udawać radość, kiedy robak zwątpienia wgryza się w serce. Jednym słowem chwila, kiedy zrozumiałeś, że twój los jest jednym. Czy w tym momencie nie żałowałeś swoich czynów. Zastanów się na tym co zrobiłeś  i czy jesteś z tego zadowolony. Czy to co stworzyłeś, zrobione było z pasja i wielki zaangażowaniem. Te wszystkie pytania  są kluczem do wnętrza samego siebie. W końcu dowiesz się czy jesteś dumny sam z siebie.